آماده ایم آماده:-عضله

آدم باید تو زندگی همیشه آماده باشه،آماده ی همه چیز!خیلی سخته ولی خب خیلی عالیه.یه جورایی دلبستگی و وابستگیها رو کم می کنه.مثلا آدم آماده باشه از کسی که خیلی بهش بد کرده خوبی ببینه یا عکسش.آماده باشه عزیزش رو از دست بده هر نوع از دست دادنی مرگ یه مدل و شاید بهترین مدل از دست دادن باشه. شب زلزله بیاد،تو تاریکی کوچه گربه بپره جلوش،از کنار چندتا جوون رد شه و متلک بشنوه،سرصبح یه 206 بپیچه جلوش و بگه "ماشین لباسشویی بیشتر راست کارته."، یهویی بره سفر، ناغافل یه آدم خیلی عزیز و دوست داشتنی رو ببینه،پشت کتاب ها لواشک پیدا کنه،تو یه فضای عمومی مثه مترو اشکش دربیاد و نتونه جلودارش بشه،از بین لبنیات فقط ماست موسیر گرون شه،به خاطر شباهت ظاهریش با کسی کتک بخوره یا مورد مهر واقع شه،ماشینی که با سرعت سمتش میاد بیخ گوشش ترمز کنه،وقتی حالش بده...وقتی خیلی حالش بده و گریه کرده زار زار بارون بزنه،وقتی خسته است تو خیابون آشنا ببینه و تا یه مسیری برسوننش،به علت نداشتن نرم افزازهای تلگرام و امثالش از صحنه ی دوستی ها محو شه،موی سفید را فلکش رایگان دهد،درد بزرگی داشته باشه و آخ نگه،یه دختر بچه ی هم نآم شیطون تو حرم ببینه و یاد خودش بیفته،بی مناسبت هدیه بده/بگیره،عزیزی که خیلی وقته بی خبره بهش زنگ بزنه و بگه "خواب بد دیدم خوبی؟!"، بوی درخت گل های یاس همسایه بغلی تا تو اتاقش بیاد،زمین بخوره،سرش بخوره به میله ی اتوبوس،حساب زمان از دستش بره و دیر وقت تو خیابون باشه بی اینکه کلمه ای،بوقی،چراغ دادنی ناراحتش کنه.

آدم باید آماده باشه...واسه یه سری اتفاق ها و کارها بیشترتر!