بار شیشه و میل به آلوچه!

تو خانواده مون دخترخاله و دخترعمه ام هر دو باردارن و تو همین مشهد و در نزدیکی ما هستن اما خب بنا به دلایلی دخترعمه که نمیشه،دخترخاله هم خیلی سخت میشه که بشه و در کل دیدار سهل و ممتنع ـه، سهل از نظر مسیر و راه و ممتنع هم ...

حیفه که نمی تونم این زندگی اعجاب انگیز رو لمس کنم،بشنوم!

فکر کنم همین یه برش از زندگی یه دختر، یه زن واسه زنده بودن و نفس کشیدنش کافی باشه!

تو را دارم چه غم دارم؟!

هر روز بیش تر از پیش به این نتیجه می رسم که هیچ آدمی نمی تونه درد دیگری رو حس کنه،هیچ آدمی!

حقیقتا که فقط خدا می دونه روز و شبای بنده اش چه طور گذشته... خوبه که به این درجه رسیدم که آمادگی خیلی از حرفها و رفتارها رو از آدما دارم. 

چه دعای عرفه خوب و چسبناکی بود :)