کار هر کس نیست کیکوو پختن!!!
در نبود مادر عزیز تصمیم گرفتیم یه چشمه از هنرهای رو نشده مونُ رو کنیم لذا با استفاده از دستور پخت کیک محبوب مامان جان کیکی پختیم خوشمزه!(هنوز تست نشده!)
اول همه ی مواد لازمُ طبق گفته ی دستور پخت آماده کردیم و بلا تشبیه بلا تشبیه همچون سامان گلریز ،تک دسینی پرست ِ روزگار، همه ی مواد رو قطار به قطار کنار هم چیدیم!
با نام و یاد خدا اومدیم زرده و سفیده رو از هم جدا کنیم،مگه شد؟آخر با قاشق از هم جداشون کردیم!این مال تخم مرغ اولی بود،دومی رو ولی خیلی شیک و مجلسی ترتیبشُ دادیم!
حسابی با همزن همشون زدیم،یه ذره زنجبیل هم به مخلوط بدرنگ اضافه کردیم بلکه بوی خوب بده!در و همسایه که شکل بی ریختشُ نمی بینن بذار لاقل بوی زنجبیلش بپیچه تو ساختمون!
خلاصه در آخر دیدیم مایعش زیادی سفت شده شیر و روغنشُ بیشتر کردیم و اومدیم بریزیمش تو قالب که امان از قالب!
قالبُ نیافتیم مایع رو ریختیم تو یه تابه ی گرد و قلمبه،قبلش کف تابه رو چرب کردیم،در حال چرب کردن بودیم که یادمون اومد ای داد این تابه N ساله استفاده نشده تهش یه چیزایی بود چی بود؟ از اونجایی که ما عین آشغالُ ندیدیم دلمونُ بد نکردیم و مایع رو ریختیم تو تابه گذاشتیم داخل فر!
تنظیمات فرُ هم یاد نداشتیم به خدا توکل کردیم...انشالله کیک خوش طعمی از آب دربیاد...بلند بگو انشالله!
+مزه اش خوب شده،ولی شکل و قیافه نداره!
